20 Kasım 2010 Cumartesi

mutluluk şekeri


Redd - Prensesin Uykusuyum [konservehaber.com]
Yükleyen konservehaber. - DiÄ�er müzik videolarına göz atın.

herkes bir şekilde bayram şekerini alıyor; kendine göre, eninde, sonunda, inansa da inanmasa da...
benim hediyemi (şekerimi), uzun zamandır birlikte bir şeyler yapmadığım bir arkadaşım verdi bana bu akşam. beni sinemaya davet etti.

uzun yoldan dönmüştüm; kaz dağlarının eteklerinden şehrime; göl gibi durgun boğazın sularını aşarak, trakyanın yeni ekilmiş yemyeşil, yeni sürülmüş koyukahverengi tarlalarından, yaprakları dökülmüş incir ağaçlarından, yaprakları her zamankinden daha canlı yemyeşil çam ormanlarından geçerek...
"prensesin uykusu"na gidelim diye telefon etti ben yoldayken. şehre vakitli varırsam neden olmasın dedim. yollar açıktı; hatta tenhaydı. yetiştim.

filme girmek için fuayede beklerken, bir de ne göreyim, yanında iki kız arkadaşıyla sezen aksu girdi içeri. aynı filme gireceksek, salonu kapattırır mı endişesiyle gişeye yöneldik telaşla. onlar önümüzdeydi. gişe kuyruğunda beraber bekledik. elimi uzatsam dokunacağım mesafedeydi. öylesine duruyor, bakınıyordu. etraftan tanıyanlar oldu. ama hiç kimse "heyecanlanmak" dışında bir şey yapmadı.

ilk bir an, kadıncağız normal normal sinemaya gelmiş, şimdi gidip yanına sizi çok seviyorum, şarkılarınızı çok beğeniyorum gibilerinden hayranlık gösterileri yaparsam/k, anın doğallığını, kadıncağızın sıradan bir insan gibi sinemaya gelmiş olma halini bozacağımı/zı düşündüm.

hemen ardındansa, herşeye rağmen, "bugün taaa kaz dağlarından istanbul'a gelirken, bütün yol boyu "bahane" albümünüzdeki şarkıları çaldık arabada ve bağıra çağıra eşlik ettik onlara" demek geldi içimden. tam, hamle yapmaştım ki, sezen aksu döndü arkadaşıyla konuşmaya başladı. o an geçmişti, ben de üstelemedim.

aynı filme girdik.

"prensesin uykusu"nu çok beğendim; filmden çok keyif aldım, zaman zaman hafifçe hüzünlensem de genel olarak "mutlu oldum".
bu mutlulukta, filmi "sezen aksu ile beraber seyretmiş olmamın" da etkisi olsa gerek, yadsımayacağım. ancak, ne filmin ne de bana bu beklenmedik şekeri sunan arkadaşımın haklarını da yemek istemem.

2 yorum:

  1. e, daha yazmamışsın? ne iş? blogu başı boş mu bıraktın? istersen devredebilirsin bana! hazır bacağım kırık uğraşırım ben!

    YanıtlaSil
  2. bu kadar emek vermişim, kıyamam devretmeye. sağol yine de teklifin için. samimi geldi...

    YanıtlaSil